1/06/2004

اگه جرات داری یه بار دیگه دوربین یه چشمیتو بردار بازش کن و یه نگاه به آسمون بنداز. اونوقت اگه خوب نگاه کنی و بخت باهات یار باشه. اون وسطا . نزدیکای ماه سیاره ی ب612 رو میبینی که آروم آروم دور خودش میچرخه.
خوب نگاه کن. اونجا یه گل سرخ کوچولو هست که داره با پروانه هایی که دور و برش هستن حرف میزنه و مدام توی این فکره که نکنه درختای بائوباب سیاره رو متلاشی کنن.
اونجا گل سرخ کوچولویی هستش که روزها سعی میکنه خودشو با پروانه ها مشغول کنه اما شبها در حالی که همه فکر میکنن اون خوابیده. اما اون بیداره و به شازده کوچولویی فکر میکنه که یه روز پاییزی بار و بندیلشو جمع کرد و از پیش اون رفت . اصلا هم به این فکر نکرد که شاید چیزی که دنبالش بوده توی همون سیاره ی کوچیکه خودش بوده.

چقد غروب خورشید قشنگ شده.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home